Dźwiękochłonność i izolacyjność akustyczna

Dźwiękochłonność i izolacyjność akustyczna jest to zdolność do rozpraszania dźwięku i ograniczenie odbić energii dźwiękowej od powierzchni przegrody. Materiał, który jest dźwiękochłonny nie koniecznie stanowi izolację dla dźwięków.
Izolacyjność akustyczna jest to zdolność do ograniczania przechodzenia energii dźwiękowej przez przegrodę.

Materiały budowlane są albo dźwiękochłonne, albo dźwiękoizolacyjne.

Dzięki dobrej dźwiękochłonności w pomieszczeniu powstaje dobra atmosfera akustyczna, eliminuje się pogłos, a nawet cicha mowa jest dobrze słyszalna i zrozumiała. Im większe i wyższe, a do tego puste pomieszczenia z gładkimi ścianami tym większa uciążliwość związana z pogłosem. Docierający do nas dźwięk jest zniekształcany przez odbicia. Zdarza się że w sąsiednich pomieszczeniach dźwięk jest bardziej zrozumiały niż pomieszczeniu w którym jest jego źródło. Najprostszymi sposobami poradzenia sobie z problemem hałasu jest zlikwidowanie w pomieszczeniu dużych gładkich powierzchni - głównie ścian poprzez np. powieszenie zasłon.

Aby przegroda budowlana miała obie te cechy na zadowalającym poziomie konieczne jest połączenie różnych materiałów w przemyślany sposób.
Dźwiękoizolacyjność (izolacyjność akustyczną) najskuteczniej zapewniają przegrody o dużej masie.

Dla ścian jednowarstwowych, jako zasadę można przyjąć, że im ściana jest cięższa tym stanowi lepszą barierę dla dźwięku. Grubość ściany nie ma tu praktycznie znaczenia. Ważne jest tylko jaką ma masę w przeliczeniu na 1 m². Najlepszymi materiałami budowlanymi są tu beton, silikaty i cegła pełna.

Jeszcze lepszą dźwiękoizolacyjność można uzyskać budując przegrody warstwowe. Dla ścian warstwowych najlepszym sposobem uzyskania dobrej izolacyjności akustycznej jest połączenie dwóch warstw o dużej gęstości warstwą o małej gęstości dobrze chłonącą energię akustyczną. Warstwy zewnętrzne powinny mieć grubość kilkunastu cm, a najlepiej jeżeli ich grubość jest zróżnicowana i nie powinny być ze sobą połączone. Szczelina pomiędzy warstwami powinna mieć nie więcej jak 5 cm szerokości i być szczelnie wypełniona wełną mineralną.

Ściany warstwowe jako wewnętrzne ściany działowe spotyka się najczęściej w postaci lekkich ścian szkieletowych. Przy niewielkiej masie mogą one mieć dobrą izolacyjność akustyczną, ale wykonanie ściany murowanej jest rozwiązaniem pewniejszym.

Warstwy podłogowe powinny być bezwzględnie oddzielone od stropu i ścian warstwą izolacji ograniczającej przenoszenie dźwięków uderzeniowych. Izolacja akustyczna na stropach musi być układana nad instalacją np. centralnego ogrzewania i nie wolno jej w jakimkolwiek miejscu przerywać. Jeżeli rura wystaje z warstwy wylewki betonowej to, aby nie powstał w tym miejscu mostek akustyczny, należy zwiększyć grubość wylewki, ale nie wolno w tym miejscu pocieniać lub przerywać izolacji akustycznej.

Ze względów akustycznych najlepiej jest układać instalacje elektryczne w płytkich bruzdach, a po ułożeniu instalacji pozostałą przestrzeń należy starannie wypełnić zaprawą. W przypadku elementów drążonych należy unikać sytuacji w których w trakcie wykonywania bruzdy zostaną odsłonięte drążenia. Jeszcze gorsze następstwa może przynieść ułożenie instalacji elektrycznych w sieci kanałów. Takie kanały siłą rzeczy łączą bezpośrednio różne pomieszczenia i są doskonałą drogę transmisji dźwięku.

Mur mający pełnić rolę przegrody akustycznej powinien być otynkowany obustronnym tynkiem o grubości minimum 8 mm. Tylko wtedy zostają zamknięte mostki akustyczne w miejscach połączeń poszczególnych elementów murowych. Z przeprowadzonych badań wynika że już 5 mm tynku gipsowego jest zbyt cienką warstwą aby skutecznie „zatkać" wszystkie szczeliny w miejscach spoin. W takiej sytuacji należy przyjąć izolacyjność akustyczną przegrody znacznie poniżej tej jaka wynika z prawa masy.

Najczęściej najsłabszym miejscem w izolacji akustycznej niekonstrukcyjnych ścian wewnętrznych od dźwięków powietrznych jest jej połączenie ze stropem. Konieczność zapewnienia możliwości ugięcia stropu powoduje, że ściany nie należy murować na styk do stropu. Ale pozostawiona szczelina jest bardzo dobrą drogą transmisji dźwięku dlatego należy zadbać o należyte jej uszczelnienie. Należy ją wypełnić materiałem trwale elastycznym np. wełną mineralną, korkiem w taki sposób aby nie pozostawiać żadnych szczelin.

Grupa Silikaty, kwiecień 2013